World Charter for Prostitutes' Rights

Het World Charter for Prostitutes' Rights (Nederlands: Wereldhandvest voor de Rechten van Prostituees/és^[a]) is een rechtenverklaring die in 1985 werd aangenomen ter bescherming van sekswerkersrechten (ook wel prostituee/é-rechten genoemd) wereldwijd.^[1][2] De tekst werd op 15 februari 1985 aangenomen op het eerste Wereldhoerencongres in Amsterdam door het nieuw opgerichte International Committee for Prostitutes' Rights (ICPR; tegenwoordig European Sex Workers' Rights Alliance, ESWA).^[2][3] Het Charter legde de grondslag voor een benadering van prostitutie op basis van de mensenrechten en eiste dat sekswerkers de garantie kregen op onder meer vrijheid van meningsuiting, reizen, immigratie, arbeid, huwelijk, moederschap, gezondheid en huisvesting.^[4] Deze benadering is daarna verder uitgewerkt door de sekswerkersrechtenbeweging.^[4]

Citefout: Er bestaat een label <ref> voor de groep "kleine-letter", maar er is geen bijbehorend label <references group="kleine-letter"/> aangetroffen

1. ↑ Kempadoo & Doezema 1998, p. 19–20.
2. ↑ ^{a b} Ditmore 2006, p. 625.
3. ↑ Wotton 2016, p. 66–67.
4. ↑ ^{a b} Saunders 2000.